30 mei is de Dag van het Donorkind. Op die dag staan we stil bij het recht en het belang om je afstamming te kennen. Voor de meesten lijkt dit een vanzelfsprekend recht, doch stellen we vast dit niet lang zo voor iedereen is. 

 

Tot op heden hebben donorkinderen nog steeds niet het basisrecht om te weten wie hun biologische ouder(s) zijn. Meer nog: dit wordt hen door de overheid en fertiliteitsindustrie bewust onmogelijk gemaakt. Het niet toekennen van dit recht is nochtans een regelrechte schending van hun grond-, kinder – en mensenrechten. 

We lijsten even impact en gevolgen op van het niet mogen kennen van je genetische afstamming.

 

• Donorkinderen hebben geen toegang tot belangrijke medische voorgeschiedenis van hun biologische familie. 
   

• Ze hebben niet het recht om hun halfbroers- en zussen te kennen, noch om te weten hoeveel er hebben. Vaak zijn dat ter trouwens veel meer dan het wettelijk vastgegeld maximum. 
   

• Donorkinderen hebben geen recht op automatische psychologische bijstand, omkadering of begeleiding wanneer ze issues ervaren die een rechtstreeks gevolg zijn van het donorkind-gegeven (identiteit, loyaliteit, persoonlijkheid, ...)  
   

• Vandaag is er slechts 1 mogelijkheid om hun echte afstamming te kennen: namelijk door te testen bij internationale DNA- databanken. Het is onfair en incorrect om donorkinderen in die positie zetten zodat ze alsnog iets van antwoorden op fundamentele vragen te kunnen krijgen. 
   

​

Vind je dat donorkinderen wel recht op hun afstamming? Laat dan van je horen bij politici. Je kan ook een DNA test overwegen zodat zoektochten aanzienlijk korter gemaakt kunnen worden. 

 

​​