Flo

Flo - Natuurlijk ben ik nieuwsgierig naar wat voor persoon hij was, maar langs de andere kant heb ik dé ultieme vrijheid

 

Mijn naam is Flo V., ik ben 19 jaar en een trotse KID.

 

Twintig jaar geleden maakte mijn mama de keuze om, ook al was ze een alleenstaande, moeder te worden. Geen ‘BOM’, maar eerder Ongehuwde Bewuste Moeder. Na enkele pogingen kwam ik uiteindelijk in oktober ’94 ter wereld. Van mijn kindertijd herinner ik me, zoals de meeste mensen, niet veel meer, buiten het positieve gevoel dat ik eraan overhoud.

 

Een belangrijk detail dat u moet weten, is dat mijn mama de keuze gemaakt heeft om nooit over ‘mijn afkomst’ te liegen. Ik was/ben van de spermabank, en zo ben ik ook opgegroeid. Ik vond het als kind altijd grappig om in de lagere school de juffen verbaasd te laten staan met de stamboomconversatie; “Wat moet ik doen als ik geen vader heb?” “Hoezo?” “Ik ben van de spermabank!” Niet dat éénouderschap nog een uitzondering is de laatste jaren. Maar nooit heeft iemand er een probleem van gemaakt. Wat ook logisch is, aangezien er zoveel verschillende gezinsituaties zijn dezer dagen.

 

Ik ben met veel liefde, zelfs liefde voor twee, omringd geweest en heb het geluk gehad om altijd een Thuis te kennen. Wat op het eind van de dag het belangrijkste is. Ik ga niet beweren dat een kind geen vader nodig heeft, maar ik ken mensen met twee ouders die het veel moeilijker hebben met opgroeien dan ik. Er is een periode geweest, tijdens mijn tienerjaren, dat ik mijn vader wou kennen, want... welke tiener wil niet weg en vervloekt zijn ouders niet tijdens de puberteit? 

 

Ook het verschil tussen mijn hoogbegaafdheid en mijn mama’s normale begaafdheid zorgden tijdens de puberteit voor wat miscommunicatie. Maar dat zou in gelijk welk ander gezin hetzelfde gaan. Naarmate ik ouder werd, verdween ook de behoefte tot het kennen van mijn donorvader. 

 

Natuurlijk ben ik nieuwsgierig naar wat voor persoon hij was, maar langs de andere kant heb ik dé ultieme vrijheid. Elke dag een andere vader, keuze genoeg! De ene dag een dokter, de andere een acteur. Nuja, ik kies niet werkelijk dagelijks een nieuwe vader uit. Integendeel, het zijn enkel de dagen waarop er ik iets over KID’s of spermabank ofzo hoor dat ik het me herinner. Mensen vragen me vaak of ik het niet raar vind dat ik mijn vader niet ken. Mijn antwoord? Belange niet! Ik ben nooit anders gewoon geweest! Voor mij is dit geen absurditeit of rariteit. Ik ben in een liefdevol gezin opgegroeid. Misschien is dat zelfs al meer dan ieder ander, wie weet? ;)